Het boek ‘De zin van de dood’ is geschreven door Trodessa Barton. Een vrouw die meerdere malen – en nu opnieuw – oog in oog met de dood stond. De dood heeft haar heel veel te vertellen; over haarzelf en over het leven dat ze leidt. Nieuwsgierig geworden naar de levenswijsheid van de dood, gaat ze mensen interviewen die weten dat ze ongeneeslijk ziek zijn en gaan overlijden. Deze interviews gaan over het leven en de lessen die deze mensen geleerd hebben.
Met dit boek wil Trodessa mensen leren om niet te wachten tot het sterfbed. Haar boodschap is: ‘Zorg ervoor dat je in het leven doet, waar je diep van binnen zo naar verlangt.’ Het boek kent drie delen: ik, zij en wij. Het eerste deel is het verhaal van Trodessa zelf. In het deel ‘zij’ beschrijft zij de interviews met zes mensen en in het laatste deel vat Trodessa de gesprekken samen en alle lessen die zij daaruit leerde. Elk hoofdstuk begint met een gezegde of een spreuk van degene die geïnterviewd wordt. Deze spreuken laten je nadenken over het leven, zoals die van Thomas Fuller: ‘Wij beseffen pas de waarde van het water als de bron is opgedroogd.’
Het boek geeft inspiratie voor het leven zelf. Het zet tot nadenken aan en leert hoe belangrijk het is om niet pas, wanneer je weet dat het leven over een niet lange tijd zal eindigen, bij het leven stil te staan. Het boek doet een mooie uitnodiging: ‘Laat je hart gevuld met liefde voor jezelf en de wereld om je heen je levensgids zijn.’ Doe je op dit moment wat je werkelijk wilt? Is het oké als ik er morgen niet meer zou zijn? Dit boek laat je daar over nadenken.
Momento Mori: Voel met een gezond lichaam, dat jij ook sterfelijk bent en gebruik dat besef om jezelf te herontdekken zodat je de roep van je hart durft te volgen.