I’ve learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel. (Maya Angelou)
Het Landelijk Expertisecentrum Sterven is een stichting zonder winstoogmerk en is door de belastingdienst aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). De vrouwen achter de stichting zijn allen gepassioneerd in hun dienstbaarheid aan het leven. Met realisme en zachtmoedigheid werken zij gestaag aan de intenties zoals hier verwoord. Vanuit innerlijke bezieling en gedreven door de noodzaak en behoefte die zij zien in onze Westerse wereld vormen zij samen de inspirerende kracht achter dit initiatief
Is neutraal, wordt gekenmerkt door het zien van de werkelijkheid zoals die is en brengt ons in het hier en nu.
Naar onszelf en anderen vraagt rust, stilte en een open hart. Wie in zachtheid verblijft, kent zichzelf en wint aan kracht.
Aan het proces van sterven brengt ons bij de vraag wat is hier nodig. Ware dienstbaarheid vooronderstelt een innerlijke balans van geven en ontvangen.
initiatiefnemer en voorzitter
‘Als ervaren hospicewerker ben ik sterven gaan zien als een kostbaar en wezenlijk proces van ieder mens. Ik leerde dat als wij het proces van sterven kunnen respecteren zoals zich dat voltrekt, er wezenlijk betekenis is te vinden in deze overgang. Vanuit mijn achtergrond en ervaring wil ik dienstbaar zijn aan het proces van sterven dat, iedere keer weer, wonderbaarlijk is. ‘
bestuurslid en penningmeester
‘Loslaten, als proces in het leven, intrigeert mij. Loslaten bij sterven is wellicht het ultieme loslaten. Met liefde loslaten, zag ik in het hospice. Maar óók loslaten in eenzaamheid! Zo’n uniek proces. Het weten en kennis hebben van, brengt vertrouwen. Ook bij de naasten. Juist dit wil ik delen en ik zet hierbij ook graag mijn ondernemerschap in.’
bestuurslid en secretaris
‘Twee van onze bestuursleden brengen veel professionele wijsheid en ervaring op het gebied van sterven in. Mijn kennis en ervaring ligt op het gebied van de marketing van idealen. Deze wil ik graag inzetten voor de Stichting. Uit persoonlijke ervaring weet ik dat de laatste levensfase aan waarde kan winnen als kennis over sterven wordt aangereikt.’
Ik weet niet welke weg je neemt,
de sterren gaan hun baan ten einde
en straks is mij het dichtstbijzijnde,
het langst gewetene weer vreemd.
Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.
Wij worden nu nog slechts door tijd en ruimte
van elkaar gescheiden,
maar sta mij aan het eind terzijde
als ik de einder overschrijd.
Wij hebben alles nog te goed
wat ons het leven heeft ontnomen:
uit welke verten ook,
wij komen elkaar ten leste tegemoet.
Jean Pierre Rawie