Het boek ‘De dood nabij. Verhalen en gedachten op de grens van het leven’ van Berthilde van der Zwaag, geeft een goede inkijk in het werk van de nachtzorg verpleging. De schrijfster beschrijft in het gehele boek uiteenlopende ervaringen bij patiënten die ernstig ziek zijn en meestentijds niet lang meer te leven hebben. Haar schrijfstijl is vlot beschrijvend en eerlijk. Zij maakt het niet mooier dan het is en deelt haar eigen onzekerheden en gevoelens met de lezer.
Voor mensen die weinig tot niet geconfronteerd zijn geweest met zeer zieke mensen kan het wellicht soms als ‘rauw’ worden ervaren, maar de toon is altijd liefdevol en menselijk. Zij heeft oog voor de mens, zowel degene die zij verzorgt als de naasten.
Vanuit haar theologische achtergrond beschrijft ze kort de verschillende wijzen van omgaan met lijden en sterven vanuit een aantal grote religies. Zij benadrukt regelmatig het belang van liefdevolle aanwezigheid en het ruimte geven aan emoties en delen van gevoelens en gedachten in de laatste levensfase.
Het boek is interessant voor studenten in het medische werkveld en andere beroepsgroepen die te maken krijgen met patiënten en cliënten in de laatste levensfase, beginnend werkenden in verpleging en palliatieve zorg en mensen die interesse hebben in het werk van verplegenden, met name in de palliatieve zorg.