Mijn verhaal–>
‘Het bekende is eindig, het onbekende oneindig.’ Sterven is loslaten, jezelf losmaken en het onbekende omarmen. Hoe doe je dat? Zonder vooroordelen ben ik nabij om te luisteren, te luisteren en nog meer te luisteren.
In de hospicezorg beweeg ik mee met mensen die in de laatste fase van hun leven zijn. Ieder stervensproces is uniek. Ook de naasten gaan door een eigen proces dat wordt verweven met het rouwproces. Aromazorg en rituele taal kunnen een mooie aanvulling zijn. Ze helpen grip krijgen op de belevingen die u doormaakt.
U hoeft niet alleen te zijn. Alles mag er zijn. Het is goed.