‘Hoe overleef ik mijn dood, een boek over lijden’ door Korine van Veldhijsen
Kun je blij worden van een boek over lijden en de dood? Ja, dat kan. Tenminste, als je het boek van journalist Korine van Veldhuijsen leest. De inhoud is samengesteld in de vorm van interviews en geschreven portretten waardoor het gemakkelijk leest. Weet je nog niets over de dood, dan is dat geen probleem. In de inleiding staan namelijk alle begrippen die in het boek worden genoemd. Het boek heeft drie delen.
In het eerste deel komen zes vertegenwoordigers van levensbeschouwelijke stromingen (christendom, islam, hindoeïsme, boeddhisme, Jodendom en humanisme) aan het woord. In krap zeventig bladzijden krijgt Van Veldhuijsen het voor elkaar om kraakhelder de visie van deze zes stromingen op het sterven, euthanasie, palliatieve sedatie, voltooid leven en de zin van ziekte en lijden te beschrijven. De vertegenwoordigers zijn daarnaast open over de steun, troost en houvast die zij zelf vinden in hun geloof of levensovertuiging.
Deel twee is minstens zo interessant. Diverse professionals die werken met stervenden vertellen daarover. Zo krijgt de lezer een gevarieerd en helder beeld van een wereld waar de meeste mensen zelden mee te maken krijgen. Artsen vertellen hoe zij over euthanasie denken en welke vraagstukken zij in de praktijk tegenkomen. En welke persoonlijke keuzes zij maken. Een hoogleraar die zich zorgen maakt over familieleden die druk leggen op stervenden. Zodat zij via euthanasie maar snel een eind aan hun leven zullen maken. Niet omdat de stervende ondraaglijk lijdt, maar omdat de familie het lijden niet kan aanzien. Waarmee een arts dus in feite een einde maakt aan het lijden van de familieleden. Of de dominee die vragen stelt bij het verlengen van het leven via ziekmakende behandelingen. Waardoor het wachten op een natuurlijke dood een nog grotere lijdensweg wordt. En euthanasie uiteindelijk een meer humane keuze wordt.
In het derde deel van het boek komen stervenden zelf aan het woord. Van Veldhuijsen sprak vijf mensen die wisten dat ze binnen afzienbare tijd zouden sterven. Ze vertellen over hun ziekte, hun angst voor pijn en de dood, over hun lijden en hun keuzes. Sommige zijn duidelijk anders in het leven gaan staan. Een van hen zegt daarover: ‘Ik ben gegroeid in het geven en ontvangen van liefde. En dan denk ik: Jan, wat een gelukspiel ben je toch. Dat je dit aan het einde van je leven nog mag meemaken.’ Het zijn vijf indrukwekkende levensverhalen die bij vier mensen hebben geleid tot de dood. Eén vrouw leeft nog en kan terugkijken op bijzondere levenservaringen en inzichten tijdens en na haar ziekte.
Korine van Veldhuijsen is erin geslaagd een boek samen te stellen voor iedereen die iets wil weten over lijden en sterven en hoe anderen hier tegenaan kijken. Maar ook professionals zullen dit boek waarderen. En ondanks dat sommige passages nogal specifieke – lees nare – ervaringen beschrijft, is het niet naar om te lezen. Het is geschreven door een professional op journalistiek gebied. Nergens sturend of insinuerend. Altijd nieuwsgierig uitnodigende vragen stellend. Een boek dat ik graag zelf had willen schrijven. Met liefde aanbevolen!