Op 24 mei organiseert het Landelijk Expertisecentrum Sterven de nationale Dag Aandacht voor Sterven door een wandeling te maken in natuurgebied de Paltz in Soest. Met zicht op de cirkel van het leven: tussen jong groen, dode bladeren en bomen die daar al generaties lang staan. Wandelen op de nationale Dag Aandacht voor Sterven: stilstaan voor een lied, een gedicht, een overpeinzing.
Ik ben Iris Siemons, songwriter en zangeres en heb een lied geschreven voor deze gelegenheid. Ik speel het lied ‘Sterven’ op 24 mei. Wandel je mee? In dit blog vertel ik je waarom zo’n dag belangrijk is en wat het mij oplevert bezig te zijn met onze vergankelijkheid.
Beelden van vertrek
Ik zit op de bank en heb mijn ogen dicht. Ik zoek voor een lied altijd naar beelden en plaatjes in gedachten. Als ik die plaatje beschrijf in een songtekst, dan wordt het lied als het ware een film in het hoofd van de luisteraar. Ik zoek een beeld dat laat zien dat ik vertrek. Want dat is het wanneer je sterft. Je vertrekt naar onbekend terrein en neemt afscheid. Ik zie een bootje voor me dat uitvaart. Hoe kan het ook anders. Ik heb ieder jaar van mijn leven gevaren. Het schrijven van het lied grijpt me aan. Ik ben er enkele dagdelen mee bezig. Er komt een diep verdriet bij me op wanneer ik me herhaaldelijk inleef in ALLES los laten.
Waarom het goed is om te sterven
Ik heb weleens gehoord dat Boeddha zijn leerlingen maandenlang aan de oever van de rivier de Ganges liet toekijken hoe daar onophoudelijk crematies plaatsvonden. Hij deed dat omdat hij zijn leerlingen wilde bijbrengen dat alles wat de mens bezit vergankelijk is. Zelfs datgene wat je op den duur als je ‘ik’ gaat beschouwen, je persoonlijkheid en je lichaam. Ik besef dat ik tijdens het schrijven van het lied in feite hetzelfde proces doormaak in het klein. Inzien dat je vroeg of laat niets van dit alles met je mee zult nemen. Het geeft me na verloop van tijd gek genoeg een bevrijdend gevoel. Het zorgt voor meer vertrouwen. Die ene kast in woonkamer die ik niet zo mooi vind, de vlek in het aanrechtblad, ze veranderen van een probleem naar een gegeven. Ik voel dankbaarheid voor alles wat er is, gewoon zoals het is en besef dat ik alles, ook de domme dingen, naar eer en geweten heb gedaan. En ik kan mezelf vergeven en met een glimlach terugkijken. Maar ik besef ook, dat dit pas het begin van de oefening van Boeddha is en dat dit niets zegt over de diepte van de grond die ik nog te ontginnen heb.
Van angst naar vertrouwen
Ik weet dat er mensen zijn in de laatste levensfase waarvoor vertrouwen en rust vinden een weg is die door angst heen gaat. De onzekerheid over wat hierna komt is voor sommigen moeilijk te verdragen. De vraag of je het in je leven wel goed hebt gedaan blijft voor velen onbeantwoord, omdat we de maatstaven van het hiernamaals niet kennen. Spijt en berouw kunnen je parten spelen.
Angst omzetten in vertrouwen, wat is daarvoor nodig? Die vraag zal denk ik op individueel niveau beantwoord moeten worden. Daarom is de nationale Dag Aandacht voor Sterven belangrijk. We kunnen er al wandelend met elkaar over praten en samen luisteren naar muziek. Muziek raakt op een andere manier dan alle andere middelen die ik ken. Het gaat dieper dan het bewuste en gaat hand in hand met het woord. Het lied ‘Sterven’ zal op 24 mei door mij live gespeeld worden.
24 mei nationale Dag Aandacht voor Sterven. Inloop 10.30 uur, start wandeling 11 uur. Afronding ongeveer 13.30 uur. Natuurgebied de Paltz. Startpunt en eindpunt van de wandeling: de blokhut aan de hoofdlaan van het landgoed, circa 500 meter na de ingang van het park. Wandel mee, laat uw merksteen achter, en deel de aandacht voor (on)sterfelijkheid.