Ontmoetingen met gestorvenen
‘De materialistisch-natuurwetenschappelijke kleur van onze tijd heeft een beeld geschetst van de mens als een wezen dat is ingesloten tussen geboorte en dood maar de realiteitservaring van talloze mensen is het tegenovergestelde van dit starre narratief. Er zijn mensen die ontmoetingen hebben met engelen, familieleden die hun overledenen ook aan gene zijde van de drempel beleven, vrouwen aan wie zich het wezen van hun ongeboren kind aankondigt; het zijn allemaal geen uitzonderingen meer. Zulke geestelijke ervaringen horen in toenemende mate tot het repertoire van ervaringen uit ons huidige bewustzijn.’ Dit schrijft Iris Paxino in haar nawoord en ik weet dat het waar is. Ik ken uit mijn persoonlijke kring verhalen van al deze genoemde verschijnselen. Misschien heb ik ze zelfs zelf meer meegemaakt dan ik kan en durf te erkennen. Omdat ik er altijd een andere voorstelling bij had en te weinig stilsta. Maar ook mij zijn toch bijzondere merkwaardigheden overkomen rond dierbare overledenen.
Kloof overbruggen
Het boek van Iris Paxino heeft veel overeenkomsten met het boek van Hans Stolp ‘Wat gebeurt er als je doodgaat?’ Beide verhalen over de ontwikkelingsgang door verschillende planetaire sferen na de dood, zoals die oorspronkelijk beschreven is door Rudolf Steiner. Iris Paxino wil in haar boek de ogenschijnlijke kloof tussen het leven voor en na de dood overbruggen. Zelf ontmoette zij haar bijzonder geliefde overleden grootmoeder meermaals in haar dromen. Het bracht haar op het idee dat als deze overledene haar kon vinden, het andersom ook mogelijk zou moeten zijn. Het verklaart de titel van haar boek: Bruggen tussen leven en dood. Je kunt van twee kanten over een brug heen. Door al mediterend heel veel te oefenen, leerde Paxino steeds beter en subtieler waar te nemen en gesprekken te voeren in de geestelijke wereld.
Verlossingswerk
Het boek gaat over de ‘reis’ door de sferen, maar ook over de gestorvenen voor wie die reis niet helemaal of helemaal niet gladjes verloopt. Wat we na onze dood doormaken, wordt namelijk in hoge mate bepaald tijdens ons aardse leven. Dat betekent dat er ook doden zijn die om de een of andere reden blijven hangen en niet verder komen. Via zogenaamd verlossingswerk helpen Paxino en anderen die hiertoe in staat zijn deze gestorvenen om zich bewust te worden van waar zij nu zijn. Dat kan ze helpen om zich los te maken en hun reis te vervolgen.
Verwondering
Iris Paxino legt ook uit hoe je in contact kunt komen met overledenen. Ze wijst erop te letten op kleine subtiliteiten in ons dagelijks leven. Direct denk ik aan dat moment dat ik in een niet verder door de zon verlichte kamer een keer een zonnestraal precies op de foto van mijn moeder zag. Ik was even stil van verwondering en ging weer door in de waan van de dag. Het fenomeen herhaalde zich op een andere dag met een andere foto van haar. Achteraf gezien subtiliteiten waar ik best wat langer bij stil had mogen staan misschien.
Een overledene bewust opzoeken, vraagt om inkeer in jezelf en gebed, via meditatie en concentratie. Geestelijke indrukken opdoen vraagt om veel oefening. Meestal komen ze niet vanzelf. Het gaat daarbij om innerlijke waarnemingen, daar vermengen zich de geestelijke indrukken, legt Paxino uit. In een stil en geduldig innerlijk leven kan men zo ervaring opbouwen in wat geestelijke waarnemingen zijn en wat eigen wensgedachten.
Waar Hans Stolp vooral een goede beschrijving geeft van de diverse sferen die de overledene passeert en welke les daar te leren is, gaat Iris Paxino veel meer in op het verlossingwerk en haar persoonlijke contact met overledenen in de verschillende sferen en hoe dat eruitziet. De boeken zijn min of meer gelijktijdig uitgekomen en vormen een hele waardevolle aanvulling op elkaar.
Boek: Bruggen tussen leven en dood – Ontmoetingen met gestorvenen | Auteur: Iris Paxino
Uitgeverij Christofoor | 2020