‘Het moet ergens in het begin van mijn rouwperiode zijn geweest – ik weet niet meer precies wanneer – dat je in mijn droom verscheen. Ik had wel verwacht nog iets van je te zullen vernemen, ook al hadden we die mogelijkheid nooit besproken. Dat hoefde ook niet. We wisten wel dat je als onstoffelijke ziel een eeuwige existentie hebt en jezelf manifesteert middels opeenvolgende stoffelijke vormen als tijdelijke expressie. Daarbij hadden we veertig jaar samen lief en leed – meer lief dan leed eigenlijk – gedeeld in een warme spirituele vriendschap en daarbij past een spirituele afsluiting.’
Aan het woord is Jacqueline Berg die mij vertelt over de ontmoeting die zij in een droom had met een dierbare vriend die was overleden. Vaak worden deze ervaringen afgedaan als ‘maar een droom’ maar de ervaring wordt vaak als veel echter ervaren dan ervaringen in het dagelijkse leven. Dit soort fenomenen worden postmortale ervaringen genoemd of after-death communicatie.
Onderzoeken hebben aangetoond dat 50 à 75% van mensen die rouwen melden dat zij de aanwezigheid van de overledene zien, horen of voelen. Uit een Canadees onderzoek blijkt dat mensen die een naast familielid hebben verloren, een vorm van communicatie ervaren met de overledene. Deze ontmoetingen blijken een diepgaande invloed te hebben op de overtuigingen van de deelnemers over een leven na de dood en hun houding ten opzichte van leven en dood. Ook hadden deze ervaringen een significante impact op hun rouw. Ten slotte hadden ontmoetingen na de dood een helend effect op de deelnemers omdat ze bijdragen aan een gevoel van verbondenheid met de overledene.
‘Je zegt, vervolgt Jacqueline: ‘’laten we wat gaan wandelen”, iets wat we wel vaker deden. Op weg naar een bos in de buurt, neem je me onverwachts in je armen. Liefdevol maar dan van een andere, meer onthechtere, soort. Zo voelt het. Je zachte ongebruikelijke omhelzing is een ‘bedankt’. Niet zozeer voor iets specifiek, maar meer voor wie ik ben geweest in jouw leven. Voor alles wat we niet tegen elkaar hebben gezegd, ook niet tijdens je korte ziekbed. Zo beleef ik het. Dan verdwijn je weer, net zo onopgemerkt als je bent gekomen. Ik ervaar jouw komst en je, haast engelachtige, omarming als een definitieve afronding van jouw leven in de mij bekende vorm. Van ons samenzijn.’
Het hele verhaal van Jacqueline lees je in ‘Licht op Sterven. Inzichten en ervaringen vanuit een verruimd bewustzijn, dat op 20 november uitkomt bij AnkhHermes.