BLOG Machteld Huber – nr. 9
Verwarrend
Eerst even iets over onze wederwaardigheden in onze huidige fase. Ten eerste: Als je vandaag de dag je huis wil verduurzamen, wat wij dus willen met ons nieuwe huis, namelijk liefst van het gas af, dan kom je in een wirwar van tegenstrijdige adviezen terecht. Hoe isoleren en wat? Als je zonnepanelen hebt, is er dan al een echt goede huisaccu, zodat je ook stroom hebt als de zon níet schijnt? Iedereen zegt wat anders. Hoe verwarm je het beste? Eerst was de warmtepomp de eerste keus, vervolgens blijkt hij een energievreter te zijn en onvoldoende te verwarmen. Hoe groot is de ruimte die je met elektrische vloerverwarming kan verwarmen? Daar zijn de deskundigen het ook niet over eens…. Het probleem is dat alles nog volop in ontwikkeling en nog niet uitgerijpt is. En toch moeten we keuzes maken. Toch nog maar even die gas-CV behouden voor de zekerheid, náást het aanleggen van een elektrisch circuit?
Confronterend
En dan nog een andere ontdekking: de big business van deze tijd is de opslag van spullen. Omdat wij de hoeveelheid van onze bezittingen meer dan moeten halveren en we bijvoorbeeld door hen gekozen meubeltjes nu nog niet aan jonge, nog studerende familieleden kunnen geven, hebben we opslagruimte gehuurd. Alweer een nieuwe ervaring. Want we blijken niet de enigen te zijn. Mijn generatie, waarvan ik eerder al beschreef dat wij de consumptiemaatschappij voluit geleefd hebben en héél veel spullen hebben verzameld, gaat die spullen nu opslaan. Als je op internet zoekt naar opslag tref je een overdaad aan aanbod, maar vervolgens blijkt ook veel daarvan al vol te zitten. Laatst kwam ik langs een fors braakliggend terrein waar onlangs nog een grote lampenwinkel stond. Er stond er een bord op het lege terrein met daarop wat er komen gaat: en zie daar … een opslag! Als je er niet mee bezig bent, valt het je niet op, maar dit is volop gaande. Maar oh, oh, wat móet ons nageslacht met al die spullen?
Willen en moeten
Maar genoeg over die hebbedingen. Ik leerde onlangs iets moois van een oude vriendin die op 86-jarige leeftijd overleed. Laat ik eerst stellen dat willen en moeten al lang een thema is dat mij bezighoudt. Met Positieve Gezondheid zijn wij er op uit dat mensen zich bewust worden van wat ze het liefste willen, waar hun hart naar uitgaat. En ze dan stimuleren om die persoonlijke hartenwens tot hun innerlijk kompas te maken en zich daarop te richten. En daar iedere dag tenminste even mee bezig te zijn. Dat is een bron van energie en houvast. En zo mogelijk de dagelijkse werkzaamheden in lijn met dat innerlijk kompas brengen, dat is helemaal vervullend. Ik heb zelf steeds geprobeerd dat in mijn leven te realiseren. Maar nu ik ouder word, merk ik dat ik van sommige dingen, die ik vroeger graag deed en die mij geen energie kostten, nu moe word. Dan is willen tot moeten geworden, dat realiseer ik mij. Liever doe ik die dingen dan niet meer of tenminste minder. Heel logisch toch?
Moeten en willen
Nu overleed mijn vriendin en bezocht ik haar bij haar zoon, bij wie zij opgebaard lag. Zij was omringd door een aantal voor haar heel dierbare en typische zaken. Wel herkenbaar voor mij, maar haar zoon wees mij op een heel kleine afbeelding, van zo’n 5×5 cm, waar zij iets onder had geschreven. Die had ik nog nooit gezien en die bleek altijd in haar keuken te hebben gestaan op een plankje.
De afbeelding toonde een heel oud mannetje, dat diep voorovergebogen een enorme bos takken op zijn rug loopt te sjouwen. Het bijzondere was dat het mannetje jou als kijker aankijkt met een kleine, heel tevreden glimlach en schijnbaar een knipoog. En wat had mijn vriendin eronder geschreven? ‘Wanneer moeten willen wordt, ontstaat liefde’. Een citaat dat ze blijkbaar ergens gevonden had. Dit trof mij diep en stemt zeer tot nadenken.
Daar wil ik het voor nu even bij laten en ik groet u, lezer, hartelijk.
Machteld Huber, voormalig huisarts en onderzoeker. Ontwikkelde het brede begrip Positieve Gezondheid, waarbij zingeving centraal staat. Zij volgt haar eigen ‘laatste 1.000 dagen project’ en deelt haar belevenissen in periodieke blogs op de website van het Landelijk Expertisecentrum Sterven
Ben je benieuwd naar eerdere blogs van Machteld, lees ze hier.