Ik wil graag iedereen helpen bij het goed en menswaardig sterven. Hiervoor hebben stervenden de rust en de ruimte nodig. Echter, in de laatste dagen gaat meestal de aandacht uit naar de emoties van de omstanders. Een afscheid is goed maar moet in de weken en dagen daarvoor. In de laatste fase van de stervende is mijns inziens rust nodig opdat de stervende zich geheel kan wijden aan de overgang naar de andere zijde.
Wanneer die rust en ruimte geboden wordt, zie ik dat stervenden geheel bewust overgaan naar de andere zijde. Dat is een heel mooi moment om mee te maken. Vooral bij mensen met een theosofische, antroposofische of boeddhistische achtergrond – waar ik ook werd gewaardeerd voor mijn inzicht in het leven – heb ik dat mogen meemaken. Indien die rust en ruimte niet aan de stervende gegeven wordt, ervaar ik veel onrust en diep verdriet in mijzelf. De stervende heeft moeite met het loslaten van het stoffelijke lichaam en gaat dan op een ongemakkelijke manier over naar de andere zijde.
Ik zet mij in voor meer inzicht en bewustzijn in dit proces opdat veel meer mensen de rust en ruimte ervaren en zo compleet mogelijk over kunnen gaan. We leven immers in een tijd van vernieuwing en nieuwe inzichten. Deze mogen en moeten vertaald worden naar de praktijk van alledag zodat we in het NU kunnen leven met de kennis die aanwezig is. Ik merk dat als de stervende complete rust krijgt deze los kan komen van het aardse en in vol vertrouwen de overgang maakt naar de andere zijde.
In vele culturen, die nu ook in Nederland aanwezig zijn, is sacrale zorg een bekend fenomeen en daar is het voor mij prettig om aanwezig te zijn omdat alle eerbied en waardigheid uitgaat naar de stervende. In Nederland is men niet of nauwelijks op de hoogte van deze zorg in de allerlaatste dagen waardoor velen niet waardig sterven zoals zou kunnen indien er kennis over deze sacrale zorg bij de verzorging en familie aanwezig is. Als ik dan aanwezig ben loop ik tegen een muur van onbegrip op en dan voel ik me erg bezwaard.
Sacrale zorg wordt gegeven als mensen blijven slapen, diep weggezakt zijn in hun onderbewustzijn of in sedatie zijn. Zorgverleners en familie zijn vaak onbekend met sacrale zorg. Ze zijn onwetend van het feit dat dit het lijden vergroot en het een goede of complete overgang naar de andere wereld verhindert. De ziel wordt immers geblokkeerd en kan daardoor niet rustig overgaan. Het geeft schade die vele tientallen jaren kan duren aan de andere kant voor het hersteld is. Daardoor is deze zorg feitelijk onethisch te noemen of levert het discussies op.
Sacrale zorg gaat over Leven en Sterven en de Reis van de Ziel. Hiervoor is een zachte, ethische, rustige en terughoudende verzorging van belang vooral wanneer de stervende bezig is met de andere wereld of niet meer bij compleet bewustzijn is.
De ziel van de stervende is immer bezig zich te bevrijden van het aardse lichaam. Verstoring van die rust door bijvoorbeeld een niet serene omgeving of fysieke aanrakingen realiseert in een schrikbeeld. Met dit schrikbeeld gaat die ziel vervolgens de onstoffelijke wereld tegemoet en dat staat het verijlingsproces in de weg. Hierdoor kan de ziel zich maar gedeeltelijk bevrijden van het aardse bestaan. De nadelige effecten neemt de ziel mee naar een volgend leven. Dus waardig sterven (excarnatie) is heel belangrijk om straks weer tot een goede en volledige incarnatie te komen.
Wanneer de patiënt tijdens zijn leven actieve bewuste stappen heeft gezet is het stervensproces een periode om tot werkelijke overgave te komen aan de nieuwe ziel die leven geeft na dit aardse leven. Het geloof, het vertrouwen en de rust van de nieuwe ziel vormen dan een onmisbare hulp om de pijn die met het sterven gepaard gaat te dragen en te verdragen. Het sterven is een wezenlijk onderdeel van het leven en het is belangrijk dat wat in een mensenleven is doorleefd en aan zielenkracht opgebouwd in de laatste fase wordt beschermd. Het is een proces van loslaten van het huidige leven en een openstellen voor het leven erna.
Overbodige handelingen of aanrakingen van het fysieke lichaam zijn zeer ongewenst omdat het de ziel van de stervende terugtrekt of vasthoudt op het aardse. Zelfs onuitgesproken gedachten of sterke emoties kunnen de ziel terugtrekken of vasthouden in de sfeer die zij juist wil verlaten.
Om het proces te ondersteunen is serene rust begrip en echte liefde nodig bij de stervende. Dit helpt de stervende bij het diepgaande proces dat de ziel doormaakt. Dan pas is deze in staat alles wat hij in het leven bereikt heeft mee te nemen naar het volgende leven. De energie van de achterblijver mag zich niet langer mengen met de energie van degene die overgaat opdat deze met zoveel mogelijk eigen energie de overgang aangaat. Loslaten is liefde geven aan de stervende.
Voor sommige mensen is het zinvol om een Niet Verzorgen Verklaring te regelen voordat ze in sedatie gaan. Dat is net zoiets als een Niet Reanimeren Verklaring. De patiënt wordt dus niet meer gedraaid, omgekleed of gewassen. Het waarborgt dat de patiënt met rust gelaten wordt in de laatste dagen en slechts de meest noodzakelijke medische zorg krijgt (pijnmedicatie en sedatie) opdat deze rustig over kan gaan. De patiënt zal die laatste dagen geen ongemak voelen als deze met rust gelaten wordt. Pijn en ongemak zullen er niet meer zijn van de wonden of het interne proces in het lichaam.
Kortom, een Niet Verzorgen Verklaring waarborgt dat u slechts de medicatie krijgt en dat u verder in een rustige serene kamer overlijdt al of niet in rustige aanwezigheid van familie of bekenden.
Meer weten over het werk van Pauline Laumans? Bezoek dan haar website.