Onderweg vanuit as naar bloemen die naar zonnestralen
hoe ze je als baby wiegde
onderweg is het dwalen voor iedereen
uit de aarde er weer terug in
De longen vandaag blijvend koud
ze ligt op een koelplaat
blijven thee drinken, wolkjes delen
de lucht in blazen waar
woorden verzwegen in verstopt
met ogen open de overledene overleven
Rijden over het dodenhuislaantje
waar eerst de bloesem elk jaar
steeds weer verwelkomde, liggen de takken
na stormen nog onopgeraapt
de banden drukken steeds diepere sporen
het huis ruikt naar laatste dagen
Koffievlekherinneringen op wit oppervlak
laatste jaarkringen gedraaid
laatste was gevouwen in het hoofd waar een kast met al die kleine dingen die we bewaren
Door: Viviane Rose, ter gelegenheid van de poëziewedstrijd op de Nationale Dag Aandacht voor Sterven (2021), georganiseerd door Pal in de stad, netwerk palliatieve zorg Amsterdam-Diemen