‘Samenlevingen geven overweldigend prioriteit aan het vermijden van de dood. Het gevolg is dat gezinnen en gemeenschappen steeds meer vervreemd zijn geraakt’. Volgens een team van internationale onderzoekers, onder leiding van Dr. Libby Sallnow, is het een verontrustende trend. Want volgens hen betekent dit dat te veel mensen vlak voordat ze sterven onnodig lijden. ‘We moeten weg van een bekrompen, gemedicaliseerde benadering en juist richting een medelevend gemeenschapsmodel, waarbij gemeenschappen en gezinnen samenwerken met gezondheidsinstellingen om goed voor stervende mensen te zorgen’, zo schrijven de onderzoekers.
Liefde geven en ontvangen
Zorgen voor een stervende houdt in dat er betekenis wordt toegevoegd aan de resterende tijd die er nog is, zo stelt co-auteur M.R. Rajagopal. ‘Het is tijd om fysiek comfort te bieden, om tot acceptatie te komen en vrede te sluiten met jezelf. Knuffel veel en herstel gebroken relaties. Het is tijd om liefde te geven en liefde te ontvangen, met waardigheid.’
Sterven. Tijd voor een ander verhaal
Dit is precies waar wij als Landelijk Expertisecentrum Sterven onze missie van hebben gemaakt. Ons werk wil de weg vrijmaken voor een nieuw verhaal over het levenseinde in onze samenleving. Een verhaal dat vertelt over het kostbare en wezenlijke van deze diepmenselijke ervaring. Een verhaal over intimiteit, verbondenheid en heling.
Wij zijn gepassioneerd in onze dienstbaarheid aan leven en sterven. Met realisme en zachtmoedigheid, innerlijke bezieling en gedreven door de noodzaak en behoefte die wij zien in onze westerse wereld werken wij gestaag aan onze missie. Dat onze missie nu wordt ondersteund met wetenschappelijk onderzoek verheugt ons.
Aanbevelingen
In hun studie doen de onderzoekers de volgende aanbevelingen:
1. De manier waarop we over de dood, sterven en rouwen denken moet worden aangepakt, zodat mensen een gezonder leven kunnen leiden en een meer rechtvaardige dood kunnen sterven;2. Sterven moet worden opgevat als een relationeel en spiritueel proces in plaats van gewoon een fysiologische gebeurtenis. Dit betekent dat relaties een centrale rol moeten hebben in de zorg en ondersteuning van mensen die sterven of rouwen;
3. De zorg voor mensen die sterven moeten naast professionals ook families en leden van de bredere gemeenschap omvatten;
4. Gesprekken en verhalen over de dood, sterven en verdriet moeten worden aangemoedigd om bredere publieke gesprekken, debat en acties mogelijk te maken;
5. De dood moet als waardevol worden erkend.
Bron: Scientias en The Lancet
Meer lezen: Sterven. Tijd voor een ander verhaal, Ineke Visser