Er brandt wierook op het altaar van de knekelgeest
een man in zwart – niet Johnny Cash – speelt een
dodenmars, een psalmenbalg blaast de laatste adem
uit en zwijgt, wat blijft verstikt in tranen
Dat een ziel eenentwintig grammen weegt is nooit
bewezen maar staat open voor discussie voor hen
die geloven in de eeuwigheid en voortbestaan het
leven na de dood in eindeloos licht of duisternis
De wereld is een sterfhuis waarin de mens figureert
de open doekjes zijn voor de acteur die in het voetlicht
staat, bejubeld in necrologieën en daarna snel vergeten
tenzij hij woorden spreekt die de ziel gewicht verlenen
Door: Gerard Scharn, ter gelegenheid van de poëziewedstrijd op de Nationale Dag Aandacht voor Sterven (2021), georganiseerd door Pal in de stad, netwerk palliatieve zorg Amsterdam-Diemen